Bir maskeli balo...
Duyguların buluşması...
Gece saat 00.00 dır.
Duygular maskelerini çıkarmaya başlar.
İlk önce parlak sarı görünür maskenin ardından...
Samimiyettir bu.
Herkesten önce davranıp, maskesini indirmiştir.
Arkadan bir yerden koyu, sisli bir yeşil görünür, maskesi inmiştir.
Açgözlülük kendini ifşa etmiştir.
Koyu ve puslu bir gri belirir. Maskesini sert bir şekilde çıkarıp, yere fırlatır.
Nefret kendini ortaya çıkarmıştır.
Sessizlik artar...
Sevgi ılık, açık pembesiyle nefretin yanına gelir.
Maskesi elindedir...
Bütün o sessizliği bozan bir ayak sesi duyulur.
Topuklarının üstünde salına salına gelir şevhet...
Kırmızı maskesini ince bir hareketle çeker yüzünden.
Bütün gözler şevhetin üstündedir.
Cesaret girer kapıdan, geç kalınmış balo salonunda maskesiz tek duygudur.
Canlı turuncusuyla şevhetin ilgisinin azalmasını sağlar.
Bir parlaklık sarar salonu.
Meleğin edasıyla ışıldayan, saf bir beyaz...
Masumiyet yavaş adımlarla gelir.
Dışarıdan bir şimşek çakması sesi duyulur ve karanlık bütün beyazı yok eder.
Ölüm zifiri karanlıkla bütün duyguların ortasına yerleşir.
Siyah, bakınca gözü acıtan maskesini yavaşça indirir.
Etrafta kısa bir sessizlik hakimdir.
Ölümün maskesini çıkarmasıyla bütün maskeler düşmeye başlar.
Tek tek, huzursuzca düşer maskeler...
Ölümün önünde düşmeyen iki maske kalmıştır.
Sonsuzluk gibi görünen mavi maskesiyle ölümün karşısına dikilir.
Maskesini çıkarmaz!
Ölüm hemen tanır onu, diğer her bir duygu önünde diz çöker.
Umuttur bu...
Işıldayan mavi maskesini çıkarmadan öylece bekler.
Maskesini çıkarmayan diğer duygu kıpırdamaz.
Öylece bekler.
Umut ona bakar ve kendi maskesine uzanır.
Bütün duygular heyecanlanmıştır.
Maskesini çıkarmayan ve yerinden kıpırdamayan duyguya odaklanmışlardır.
Umut maskesini öylece bırakır.
Mor maskeli duygu istifini bozmadan diğer duyguları izlemeye devam eder.
Umut insanlık uğruna kendini feda etmeye hazırlanırken, diğer duygular mor maskeliye saldırırlar.
Maskesini çıkarmaya zorlarlar.
Mor maske yere düşer ve kibir yüzünü göstermiştir.
Duygular maskelerini çıkartıp, gerçek yüzlerini göstermişlerdir.
Umudun gerçek yüzü hala saklıdır.
İnsanlar umudu maskesiz görmeye hazır değildir.
Umut her zaman iki yüzlü kalmaya mahkumdur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder