Bölüm 1
Adım Ateş. 23 yaşındayım ve ben bir vampirim. Hakkımda bilinmesi gereken en önemli şey de bu.
Kanla beslendiğimi söylememe gerek yoktur sanırım ya da ne kadar acımasız olduğumu.
Göz alıcı görüntümün altında yatan karanlık adamın farkına varabilmeniz için, beni çok daha yakından tanımanız gerekiyor.
Adımın Ateş olduğunu söylemiştim, bu vampir bedenime sahip olduktan sonra aldığım bir isim değil.
Annem nasıl bir geleceğim olduğunu hissetmiş, cehenneme gideceğimi önceden anlamış ve bana bu ismi vermiş olmalı.
Annem hep zeki bir kadın olmuştur zaten. Sanırım zekâmı ona, yakışıklılığımı babama borçluyum, gerçi vampir olduktan sonra daha çekici olduğumu kabul ediyorum, yinede babama haksızlık etmemem gerekir.
Ben ailenin en büyük erkek çocuğuydum.
Bana bel bağlamışlardı.
Ailenin soyunu devam ettirecek çocuklardan biriydim, bu yıllar önceydi, çünkü ben artık bir ölüyüm.
Ölüler evlenemezler ve çocuk yapamazlar.
Evet, sevişebiliyoruz, hatta vampir olmak bu işi daha keyifli hale getiriyor, fakat bunun bir çocuk sahibi olmak için yeterli olmadığını bilecek kadar tıp bilgisine sahibiz.
Bizi eğiten okullar yok, ama yinede her bilgiye ulaşabiliyoruz, bunu sadece geceleri yapıyor olsak bile.
Varlığımız gerçek, fakat bunu kimse bilmiyor, eskiden bizim sadece bir korku karakteri olduğumuza inanıyordunuz ya da üzerine kitaplar yazılan korkunç yaratıklar.
Şimdilerde bu değişmeye başladı.
Yeni haber: Vampirler artık korkunç değiller.
Sonunda beynine oksijenin doğru ulaştığı birileri çıktı ve bizim eskiden insan olduğumuzu hatırladılar ve aslında görüntümüzün o kadar da kötü olmadığına inanmaya başladınız, hatta bizim çok yakışıklı ya da güzel olduğumuzu düşünmeye başladınız.
Bu gerçekleri ortaya çıkaran kişilerin vampir dostları olmalı.
Tabi gizli görüşmeler olmak zorunda, antik vampirlerin bundan hoşlanacağını sanmıyorum.
Elbette her vampir eskiden insan değildi, antik diye bahsettiklerim kesinlikle vampir olarak doğdular, ama ben bir melezim, yani eskiden bir insandım, ama söylediğim gibi bu eskidendi ve yaşamımın 23. yılında o talihsiz hayatım son buldu ve ben artık bir lanetli bedenim.
Kulağa korkunç gelebilir, bunun farkındayım, ama bu yaşam biçimi o kadar muhteşem ki, bunun bir lanet olduğunu, sadece basit insan ırkı düşünebilir.
Biz cidden de fiziksel olarak güzel olan yaratıklarız.
Evet, kanla besleniriz, hayvan ya da insan kanı olabilir bu, genellikle insan kanının daha lezzetli olduğu söylenir, ama bu kocaman bir yalan, hayvan kanıyla insan kanı arasında lezzet olarak hiçbir fark yok.
Bu nedenle insanlarla beslenmek gibi bir takıntımız yok, bizim varlığımızın sadece bir mit olduğunu size düşündüren de bu zaten, insanlarla beslenmek gibi bir takıntımızın olmaması.
Yıllar içinde bizden haberdar olmaya başladığınız zamanlar olmadı değil.
Orta çağdaki veba salgını, kontes Elizabeth Bathory, III. Vlad namı diğer kazıklı Voyvoda vs.
Her ırkta olduğu gibi bizden de çatlaklar çıkabiliyor elbette.
Geçmişte yaşanmış bazı olayların sonucunda varlığımızı öğrenmek üzereydiniz, fakat her ne kadar meraklı da olsanız bir o kadar da gerçekleri görmeyi istememe gibi bir özelliğiniz var, evet siz insanoğlu böyle yaratılmışsınız.
Yüzyıllar boyunca varlığımızı sürdürdük, bizden haberiniz yoksa bu tamamen biz böyle istediğimiz için, tabi sizin gerçeklerden kaçmış olmanız da bir etken.
Sizden daha güçlüyüz, istersek tanrının dünyayı yarattığı süreden bile önce dünyayı ele geçirebiliriz, bunu yapmıyoruz çünkü gün ışığına karşı zayıfız, ama bu aslında sizi yönetmediğimiz anlamına gelmiyor.
Sizin yönetiminiz bizim ellerimizde.
Dünyayı yöneten gizemli insanlar var ya onlar bizleriz, ama sizin bilmediğiniz şey: biz insan değiliz.
Varlığımızdan haberiniz yok, ama bu türümüzün iyiliği için saçmalıklarından değil elbette.
Bizden haberiniz yok çünkü biz böyle istiyoruz.
Bu muhteşem yaşam biçimini (her ne kadar ölü olsak bile) ortaya çıkarmamız demek sayımızın artması anlamına gelebilir.
Antik vampirler bundan hoşnut değiller.
Her ne kadar aralarında bizim gibi melezler olsa bile, türlerine olan saygılarından bizi öldürmüyorlar.
Yine de bu durumdan memnun değiller ve asil kanlarının daha fazla bozulmasını istemiyorlar, bu nedenle gölgelerde yaşıyoruz.
Aşk…
Bu duyguyla ilgili bir şeyler duymuştum, hissettim diyemem.
İnsan bedenimdeyken hiç yaşamadım bu duyguyu, vampir olduktan sonra da tek tutkum kandı, hala da öyle.
Bir vampirin aşık olabildiğini sanmıyorum, ama bu imkansız da değil, sonuç olarak benim gibi melezlerin arasında bunu yaşayanlar olmuştu.
Saf kan vampirler mi?
Asla âşık olmazlar.
Onlar kanın tadı dışında hiçbir şeye değer vermezler, belki aynadaki görüntülerini de buna dâhil edebiliriz.
Anlatmak istediğim bencildirler.
Bu doğalarında olan bir şey, onları yargılayamazsınız.
Şimdilerde yapılan filmlerde ya da yazılan kitaplarda hep vampirin insana olan aşkı anlatılıyor ya da insanın vampire olan aşkı.
Bizi size şirin gösteriyor bu tür şeyler, sanki ihtiyacımız varmış gibi.
Bu vampirleri kızdırmaya başladı, bununla ilgili duyumlar alıyorum ve vampir hislerim bana eskilerin bu durumdan memnun olmadığını hatta çok kızgın olduklarını söylüyor.
Daha önce de söylediğim gibi, biz vampirler varlığımızın bilinmesini istemiyoruz, aynı zamanda saygınlığımızın bozulmasını da.
Türümüz sadece kendi gibi olanlarla ilişkiye girer, iletişimini sürdürür, çok nadir olan durumlar dışında elbette.
Dünya üzerindeki bütün devlet başkanlarının bizden haberdar olduğunu belirtmek isterim.
Evet, bizi biliyorlar, tıpkı uzaylıları ya da kurt adamları bildikleri gibi, fakat gizlilik yeminleri var, eğer bunun dışına çıkarlarsa kayıplara karışıyorlar, bunu biz sağlıyoruz, kanlarının tadına bakarak.
Asil ve özel bir türüz biz.
Basit bir insan değiliz.
Her vampir bunu bilir ve devamlılığını bunun üstünden yaşar ve ben 146 yıllık vampir yaşamım boyunca antik vampirleri hiç bu kadar kızgın görmemiştim.
Söylemek istediğim yakında çok yakında…
