Var Olmaması Gereken... Yine de Buradasın... (Yazıyla konuşuyorum tamam mı!!!)

Hayatta kalabilmek için bazı şeylere ihtiyaç duyarız...

Mesela: Yemek yemek, su içmek, uyumak...

Sonra...
Kitap okumak, çikolata yemek, One Tree Hill'ı izlemek...
( 8 yıldır hayatımdalar, ne yani onları görmek artık temel bir ihtiyaç sayılmıyorsa, bende hiçbir şey bilmiyorumdur! )

Her neyse, bir insanın hayatta kalabilmek için bazı şeylere ihtiyacı vardır!
Bunlar sadece temel ihtiyaçlarla bitmiyor elbette...

Aile...

Herkesin sahip olması gereken en önemli şey: Aile...
Aile her şeydir.
Onlara sahip olmak, insana kendini güvende hissettirir.
Yoklukları kendini yarım hissettirir.
Büyük depresyonu yaşamaya başlarsınız.

Arkadaşlar...

Arkadaş dediğin seninle aynı kandan olmayan, ama yine de varlıkları aile sıcaklığı gibi mutluluk veren kişidir.
Arkadaş önemlidir.
Arkadaşlar hayatını güzelleştirir.

Bir de arkadaş sandıkların vardır.
Şeytan gibidirler.
Şeytanın ele geçirdiği bedenlerden farksızdırlar...

Şeytanın hayatına dahil olması için izne ihtiyacı vardır.
En başta size iyi görünürler, hayatınıza renk katarlar.
Siz onlara güvenirken, onlar kuyunuzu kazmaya başlamışlardır.
Asla anlamazsınız!

Anladığınız zaman çok geçtir.
Çoktan en büyük sırlarınızı paylaşmışsınızdır.
En kötü kısmı kalbinizi açmışsınızdır.

Bir anda her şey değişir.

İnandığınız, bildiğiniz dünya değişmiştir.

Güvenmek...

Bunun nasıl bir şey olduğunu unutmuşsunuzdur.

Kalbinizde açılan yara mı daha fazla acı verir, yoksa hayatınızdan çıkmaları mı?
İkisi de değil...

En çok acı veren, kimsenin gerçekleri bilmemesidir.

Sessizlik...

Bazen susmak en iyi cevaptır derler ya! Koca bir yalan!
Sustukça canın daha da fazla yanar.

OFFF!!
Daha fazla devam edemeyeceğim sanırım.
Bu oldukça sinir bozucu.
Bu yazının çok farklı bir yere gitmesi gerekiyordu.
Sanırım burada durmalıyım.

Belki son olarak affetmekten bahsetmeliyim.
Onu da çok uzatmayacağım.
İnsan en çok sevdiğini, en çok değer verdiğini, en zor affediyor.
Belki de hiç affetmiyor!
Size güvenmek yaptığım en büyük hataydı.(Tamam sus Işılay!!!)


Ne diyebilirim ki?

Güven bir yalandır.
Asla kimseye güvenmeyin!

(Yazdığım bunca yazı arasında en az seni sevdim)